rozesłać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rozsyłać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozesłać II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rozścielać {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozesłać — wici zob. wici … Słownik frazeologiczny
rozesłać — I dk IX, rozścielę, rozścielesz, rozściel, rozesłaćsłał, rozesłaćsłany rozściełać a. rozścielać ndk I, rozesłaćam, rozesłaćasz, rozesłaćają, rozesłaćaj, rozesłaćał, rozesłaćany «ścieląc rozłożyć, rozpostrzeć» Rozesłać pled na trawie. Rozesłać… … Słownik języka polskiego
rozsyłać — Rozesłać wici zob. wici … Słownik frazeologiczny
wici — Rozesłać wici «przekazać wielu osobom jakąś wiadomość przeznaczoną do rozpowszechniania»: Kazał wsadzić pana Ludwika do komórki i rozesłał wici po wszystkich najbliższych posterunkach, żeby koledzy przybyli jak najprędzej obejrzeć, jak wygląda… … Słownik frazeologiczny
porozsyłać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, porozsyłaćam, porozsyłaća, porozsyłaćają, porozsyłaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} rozesłać kilka (wiele) przesyłek; rozesłać kolejno kilkoro (wielu) ludzi w różne miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Porozsyłać ulotki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozsyłać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozsyłaćam, rozsyłaća, rozsyłaćają, rozsyłaćany {{/stl 8}}– rozesłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozsyłaćześlę, rozsyłaćześle, rozsyłaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} posyłać, wysyłać wiele osób, rzeczy w wiele miejsc … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozścielać — {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}rozściełać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozścielaćam, rozścielaća, rozścielaćają, rozścielaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– rozesłać {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIb, rozścielę, rozściele, rozściel, rozścielaćany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
emisariusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) hist. «tajny wysłaniec polityczny» Emisariusz organizacji, rządu. Rozesłać, wysłać emisariuszy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
materac — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj dużej, spłaszczonej poduszki, miękkiej lub elastycznej, wypełnionej włosiem, trawą morską, powietrzem, gumowej albo zawierającej sprężyny; służy do wyściełania łóżek, tapczanów oraz jako sprzęt samoistny … Słownik języka polskiego
okólnik — m III, D. a, N. okólnikkiem; lm M. i 1. «pismo przesyłane obiegiem, zawierające wskazówki, polecenia wydane przez organ administracyjny dla organów niższych; kurenda» Rozesłać, wydać okólnik. Zawiadomić pracowników o czymś okólnikiem. 2.… … Słownik języka polskiego
